Ook iets in het Nederlands

Oké, ik zal het even proberen. Mijn grammatica is niet de best dus mijn excuses.
Ik woon in Nederland voor bijna tien maanden nu. En vandaag begon ook mijn laatste maand hier. Ik heb besloten om alles nog nemen van mijn tijd hier wat ik nog heb. Ik wil echt niks er over hebben, maar toch slaat realiteit hard in mijn gezicht.

tien maanden. duizenden momenten wat ik zal proberen nooit te vergeten. Alle deze eerste keren hier. Toen ik ontmoete mijn gastgezin, eerste keer applestroop en Speculoos proeven. Eerste dag in een Nederlandse middelbare school. Eerste groep vrienden. Eerste keer toen ik hoorde dat daar nog een andere uitwisselingstudent in mijn klas zou komen. Eerste feest. Voor het eerst andere uitwisselingsstudenten ontmoeten. Daar zijn nog meerdere "eerst" dingen, maar als ga ze alle hier op schrijven dan wordt dat echt een lange lijst.

Voor het eerst was ik echt weg van mijn familie en vrienden in Estland, ja, natuurlijk had ik heimwee, nog steeds heb. Maar het is niet zo groot meer omdat ik heb mijn eigen familie hier, mijn vrienden. Mensen hier an in Estland hebben ook gevraagd dat als ik had een kans om ooit hier terug te komen zou ik het doen. Mijn antwoord: JA. Maar dan voor niet zo lang. Een jaar is echt een lange tijd. Normaal merkt je het niet maar als je moet echt alles van niks opbouwen dan zie je het echt.
Ik ben blij dat ik hier ben gekomen. Ik heb nu vrienden over het hele wereld maar vooral ik heb mijn hart hier, in Nederland.

Deze bijna tien maanden zijn vol spanning, verwarring, vreugde, tranen, lachen en nieuwe ervaringen geweest. Ik ga nu echt alles doen wat ik nog kan en ik denk dat ik ga ook mijn Nederlandse vlag op de laatste week mee naar school nemen dat mensen daar dingen over mij kunnen opschrijven.

Tot zo, ik hoop dat ik nog een keer iets in het Nederlands ga schrijven
:) Kris